Wereld Autisme Dag – Het Verhaal Van Een Moeder…

Geplaatst op 02/04/2018 door boostyourhealth

Het is alweer twee jaar geleden dat ik dit stuk schreef. Een ode aan mijn zoon. Mijn zoon met de diagnose autisme. Maar vooral  gewoon mijn zoon, op wie ik zo enorm trots ben. Ik wilde hiermee een hoopvolle boodschap de wereld insturen, want autisme betekent niet het einde. 

Soms als ik nu naar mijn zoon kijk, dan sta ik stil bij hoe hij eraan toe was. Hoe heftig die tijd was. Op het moment dat je niet weet wat er met je kind aan de hand is, sta je in een soort overleefstand. Je wilt begrijpen wat er aan de hand is, maar bovenal zoek je naar een oplossing.

En dan komt er een diagnose. Alsof iemand je in de maag stompt met een knuppel. Ergens wist je het, maar je bleef hoop houden dat het allemaal wel mee zou vallen. Je hebt inmiddels zoveel, vaak ongevraagd, advies gehad van soms wildvreemde mensen. De ene keer met opmerkingen over je opvoeding en dat de kinderen van tegenwoordig maar geen grenzen krijgen. Of de dochter van een tante van je achternicht praatte ook jaren niet en die had uiteindelijk helemaal niets. Met andere woorden: wees niet zo bezorgd. Of: vergelijk je kinderen toch niet met elkaar. Je hebt op een gegeven moment alleen nog maar het gevoel dat je je aan het verdedigen bent over de keuzes die je maakt. Terwijl je enige doel is: je kind helpen. Begrijpen. Snappen waarom alles is zoals het is. En hoe je alles aan moet pakken, want jouw kind doet niets volgens het boekje.

Met de diagnose is het even alsof alle hoop vervliegt. Je denkt: en nu? Maar daar kwam geen antwoord op. We hoorden alleen maar van hulpverleners hoe erg het was, wat hij allemaal niet zou kunnen en mogelijk nooit zou leren. Dat moet anders, vind ik.

lees verder:

https://www.boostyourhealth.nl