Boeuf bourguignon 2.0

Geplaatst op 28/03/2025 door KokenmetKarin

Ik had nooit kunnen bevroeden dat winter in Normandië zo zen kon zijn. Nu valt er namelijk niets te doen in de tuin of de moestuin. De buitenboel hoeft niet geschilderd, de schuur niet opgeruimd, de heg niet gesnoeid. Er zijn geen blaadjes om te harken, geen appels om te plukken, geen walnoten om te rapen. Tterwijl de boze buitenwereld voortraast, zit ik lekker binnen naast de houtkachel, met een fikse stapel boeken en achterstallige kranten.

Zo lees ik in een artikel van Het Parool-collega Mara Grimm dat nostalgisch bruin eten nu al dé trend is van 2025. Stoofgerechten als coq au vin, gebraad en ander vlezig comfortfood: het is weer helemaal terug van weggeweest. Klimaatcrisis of niet.

Komt dat even goed uit. Die houtkachel leent zich namelijk ook heel goed voor suddervlees zoals boeuf bourguignon. Weliswaar duurt op een kachel alles minstens twee keer zo lang als op een gewoon fornuis, maar is dat erg? Welnee, tijd zat. Ik heb mijn boeuf wel eens negen uur erop gehad, maar soms is het in zes uur al gepiept. Het duurt zo lang het duurt. Als het vlees helemaal zacht en sappig is geworden, is het goed.

Vaak laat ik het trouwens eerst nog een nachtje marineren in de wijn, daar wordt het voor mijn gevoel nóg malser van. Officieel gaan er in een klassiek Franse boeuf bourguignon alleen rundvlees, spek, ui en champignons, maar ik voeg ook graag een bups extra groente toe, zoals wortel en meiknol. Lekker, en al dat bruinige bruin fleurt er meteen wat van op. Meiknolletjes (‘navets’ in het Frans) kun je hier overal krijgen. Als de groenteboer in Nederland ze heeft zijn het meestal joekels, hier zijn het juist vaak kleintjes, formaat pingpongballetje. Die hoef je alleen maar in vieren te snijden. De wortels hoeven ook alleen maar even huphup in stukken. Het luistert niet zo nauw, want na al die uren sudderen komt het altijd wel goed. En het scheelt een hoop snijwerk.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl